ความเงียบสงัดของออฟฟิศยามวิกาลราวกับม่านหมอกหนาทึบ เสียงนาฬิกาเดินดังก้องสะท้อนในโสตประสาทของมาลีและมาลัย ทั้งสองคนติดอยู่ที่นี่ ทำงานล่วงเวลาจนดึกดื่น
"แก...แกได้ยินเสียงนั้นไหม" มาลัยกระซิบเสียงสั่น
มาลีพยักหน้า เสียงครางแผ่วเบา เสียงขูดขีด เสียง...บางอย่างที่ไม่สามารถระบุได้ มันดังมาจากห้องเก็บเอกสารเก่า ท่ามกลางความมืดมิดที่น่าสะพรึงกลัว
"ฉันว่า...เราต้องไปดู" มาลีพยายามกลั้นใจพูด
ทั้งสองค่อยๆ ย่องเข้าไปใกล้ห้องนั้น ประตูแง้มอยู่เล็กน้อย แสงจากไฟฉายส่องลอดเข้าไป เผยให้เห็นชั้นวางเอกสารเก่าๆ ทะมึนน่าขนลุก
ทันใดนั้น เสียงกรีดร้องแหลมสูงก็ดังก้องไปทั่วห้อง
"กรี๊ด!" มาลัยร้องลั่น
มาลีสะดุ้งสุดตัว รีบผลักประตูเข้าไป กวาดไฟฉายไปรอบๆ ไม่มีใครอยู่ที่นั่น
แต่เสียงกรีดร้องยังคงดังอยู่ มันดังมาจาก...ใต้โต๊ะ!
มาลีค่อยๆ ย่อตัวลง ส่องไฟฉายไปใต้โต๊ะ
และแล้ว...มาลีก็เห็นมัน
ลูกแมวตัวน้อยสีขาว ขนฟูฟ่อง กำลังขดตัวร้องงอแงอยู่ใต้โต๊ะ
"โอ๊ย...แค่ลูกแมว" มาลัยถอนหายใจโล่งอก
มาลีหัวเราะออกมาเบาๆ อุ้มเจ้าแมวน้อยขึ้นมา มันซุกตัวเข้าหาไออุ่นจากมือมาลี
"สงสัยมันคงหลงเข้ามาในนี้" มาลีพูดพลางลูบหัวมันเบาๆ
มาลัยยิ้มออกมา "ดีนะที่ไม่ใช่ผี"
ทั้งสองพาเจ้าแมวน้อยออกจากห้องเก็บเอกสาร ปิดประตูลงกลอนอย่างแน่นหนา
ในระหว่างที่กำลังเดินกลับมาที่โต๊ะทำงาน แต่แล้ว...เสียงกรีดร้องก็ดังขึ้นอีกครั้ง คราวนี้มันดังมาจาก...ห้องเก็บเอกสาร!
ทั้งสองหันขวับไปมอง หัวใจเต้นระรัว
"เป็นไปไม่ได้..." มาลีพึมพำ
ทั้งสองหันมามองสิ่งที่อยู่ในอ้อมแขน...มันไม่ใช่ลูกแมว มันคือ...แฟ้มเอกสารเก่าๆ!
ด้วยความตื่นตระหนก ทั้งสองจึงวิ่งกลับไปที่ห้องเก็บเอกสาร ผลักประตูเข้าไป
และที่นั่น...ใต้โต๊ะ...ทั้งสองก็เห็นมัน
ลูกแมวตัวน้อยสีขาว ขนฟูฟ่อง กำลังขดตัวร้องงอแงอยู่ใต้โต๊ะ
แต่...มันเป็นไปได้ยังไง...

ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น