นิทานเรื่อง - บทเรียนจากเงาจอมปลอม โดย ท่านางข้าม

 แสงแดดอ่อนๆ ยามเช้าสาดส่องลงบนทุ่งหญ้ากว้างใหญ่ ฝูงลูกไก่ตัวน้อยสีเหลืองสดใส กำลังวิ่งเล่นอย่างสนุกสนาน แม่ไก่ใจดีคอยดูแลอยู่ห่างๆ ท่ามกลางบรรยากาศอันอบอุ่น

ทันใดนั้น สายตาของลูกไก่ตัวหนึ่งก็เหลือบไปเห็นเงาดำขนาดใหญ่ กำลังเคลื่อนที่ผ่านพุ่มไม้ ด้วยความสงสัย ลูกไก่ตัวนั้นจึงแยกตัวออกจากฝูง เดินเข้าไปหาเงาดำนั้นอย่างช้าๆ

เมื่อเข้าใกล้ เงาดำนั้นก็เผยให้เห็นร่างของ หมาป่าเจ้าเล่ห์ ที่กำลังจ้องมองลูกไก่ด้วยสายตาล่อแหลม หมาป่ารู้ดีว่าหากเผยร่างจริง ลูกไก่คงหนีไปแน่ จึงแปลงร่างเป็นแม่ไก่ โดยเอาขนไก่ที่เก็บได้ตามพื้นดินมาติดประดับตัวเอง แล้วปลอมเสียงพูด "ลูกไก่จ๋า กลับมาหาแม่เร็วสิ"

ลูกไก่รู้สึกถึงความผิดปกติ แม้ว่าเสียงจะคล้ายแม่ไก่ แต่ขนของแม่ไก่ตัวนี้ดูยุ่งเหยิง และดวงตาก็ดูแปลกๆ มันจึงตัดสินใจถามคำถามเพื่อพิสูจน์ "แม่คะ แม่ชอบกินอะไรมากที่สุด"

หมาป่าเจ้าเล่ห์ชะงักไปชั่วครู่ มันไม่เคยคาดคิดว่าลูกไก่จะฉลาดขนาดนี้ จึงพยายามรีบพูดกลบเกลื่อน "แม่ชอบกินหนอนน้อยๆ สิลูก"

ลูกไก่ยิ่งสงสัยมากขึ้น เพราะแม่ไก่ตัวจริงไม่เคยกินหนอน มันกินแต่เมล็ดพืชและแมลงเล็กๆ จึงถามต่อ ว่า "แม่คะ แม่บินได้สูงแค่ไหน"

เอาละสิ หมาป่าเริ่มเกิดอาการเลิ่กลั่ก มันไม่รู้ว่าจะตอบคำถามอย่างไร บินได้สูงแค่ไหน? มันไม่เคยบินได้เลย! สุดท้าย มันจึงตอบไปว่า "อ๋อ ๆ มะ..แม่ บะ...บิน ได้สูงถึงยอดไม้ใหญ่โน่นเลยล่ะลูก"

ลูกไก่รู้ทันทีว่านี่ไม่ใช่แม่ไก่ของมัน จึงร้องตะโกนเรียกแม่ไก่ตัวจริงเสียงดัง แม่ไก่ที่ได้ยินเสียงร้องของลูก รีบมาช่วยทันที แม่ไก่กางปีกและวิ่งเข้ามาเพื่อขับไล่หมาป่า หมาป่าเห็นท่าไม่ดี จึงรีบวิ่งหนีไปอย่างรวดเร็ว

นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า

ไม่ควรไว้ใจคนแปลกหน้า แม้จะดูคล้ายคนรู้จักก็ตาม ควรใช้วิจารณญาณและตั้งคำถามเพื่อพิสูจน์ความจริง แต่ในชีวิตจริง อย่าเข้าใกล้คนแปลกหน้าเหมือนในนิทานนะครับ เพราะอาจไม่โชคดีมีใครมาช่วยได้ทันแบบนี้ก็เป็นได้ โดยเฉพาะเด็ก ๆ อย่าออกไปไหนคนเดียวนะครับ หากจะไปไหนมาไหน ควรมีผู้ปกครองไปด้วยเสมอ

(คลิป)