เด็กเลี้ยงแกะ: ความจริงที่(ไม่)เหมือนนิทาน | เรื่องราวอีกมุมหนึ่ง โดย ท่านางข้าม

 ทุกคนรู้จักนิทานเด็กเลี้ยงแกะดี เด็กชายผู้โกหกเรื่องหมาป่าจนไม่มีใครเชื่อ เมื่อภัยมาถึงจริง เขากลับต้องเผชิญชะตากรรมอันน่าเศร้าเพียงลำพัง ทว่า... นี่ไม่ใช่นิทานเรื่องนั้น

ภูผา เด็กหนุ่มผู้เฝ้าฝูงแกะบนเนินเขาโดดเดี่ยว รู้สึกเหมือนตัวเองเป็นเพียงเงาที่ไม่มีใครมองเห็น ทุกวันเขาเฝ้ามองหมู่บ้านเบื้องล่างด้วยความรู้สึกโหยหา แต่กลับถูกมองข้ามราวกับไร้ตัวตน

จนกระทั่งวันหนึ่ง เงาแห่งความหวาดกลัวปรากฏขึ้น หมาป่าตัวจริงมาเยือน ภูผาตะโกนสุดเสียง "หมาป่า! หมาป่า!" ชาวบ้านแตกตื่นวิ่งมาช่วย แต่กลับพบเพียงภูผาที่ยืนยิ้มแห้งๆ ท่ามกลางฝูงแกะที่ยังคงเล็มหญ้าอย่างสงบ

ภูผากลายเป็นตัวตลกของหมู่บ้าน เด็กเลี้ยงแกะจอมโกหก แต่เบื้องหลังเสียงหัวเราะแห้งๆ นั้นคือความจริงที่ไม่มีใครรับรู้

ทุกครั้งที่ภูผาตะโกน หมาป่าได้มาถึงจริง เพียงแต่เมื่อเห็นชาวบ้านกรูกันมา มันจึงล่าถอยไปก่อนที่ใครจะทันเห็น ภูผาพยายามอธิบาย แต่ไม่มีใครเชื่อ เขาได้แต่หัวเราะกลบเกลื่อนความเจ็บปวดในใจ

วันแล้ววันเล่า ภูผายังคงตะโกนเตือนภัย แม้จะไม่มีใครเชื่อ แม้จะต้องแลกมาด้วยเสียงหัวเราะเยาะเย้ย เขาทำไปเพื่อปกป้องฝูงแกะของเขา เพื่อปกป้องสิ่งเดียวที่เขามี

จนกระทั่งวันหนึ่ง หมาป่ามาอีกครั้ง คราวนี้มันฉลาดกว่าเดิม มันรอจนชาวบ้านเลิกเชื่อ ภูผาตะโกนสุดเสียง แต่ไม่มีใครมาช่วย

ภูผาสู้สุดกำลัง แต่ไม่อาจต้านทานพละกำลังของหมาป่าได้ เขาถูกขย้ำจนสิ้นใจ ทิ้งไว้เพียงความเงียบงันบนเนินเขา

ชาวบ้านมาถึงที่เกิดเหตุ พบร่างไร้วิญญาณของภูผาและซากแกะที่กระจัดกระจาย พวกเขารู้สึกผิดและเสียใจที่ไม่เคยเชื่อคำพูดของภูผา

ภูผาจากไปแล้ว แต่เรื่องราวของเขายังคงอยู่ เป็นเครื่องเตือนใจให้เราทุกคนรู้จักรับฟังและเชื่อใจผู้อื่น แม้ว่าบางครั้งความจริงอาจดูเหมือนเรื่องโกหกก็ตาม